Το ελληνικό λεξιλόγιο είναι φτωχό και το αθλητικό ρεπερτόριο του μεγαλύτερου αθλητή της ΑΕΚ και του ελληνικό μπάσκετ τόσο πλούσιο.
Οπότε τι να πρωτογράψει κανείς αλήθεια; Τι να γράψει κανείς για τον τιτανοτεράστιο Γιώργο Αμερικάνο,
τον μπασκετάνθρωπο από τη Νίκαια, χάρη στον οποίο το όνομά της ΑΕΚ
πέρασε τα σύνορα. Έγινε θρύλος. Και κατοχύρωσε στην οικουμένη τον
προσδιορισμό «Βασίλισσα» για το πιο τιμημένο άθλημα του συλλόγου.
Ο Γιώργος Αμερικάνος πάλεψε τρία χρόνια, μετά το διπλό εγκεφαλικό που υπέστη, ήτοι τον Σεπτέμβριο του 2010 και τον Φεβρουάριο του 2011. Έκτοτε πάλεψε σαν θεριό ανήμερο. Θεριό ανήμερο ήταν σε όλη του την αθλητική διαδρομή.
Η ΑΕΚ έγινε φτωχότερη. Εδώ και τρία χρόνια άλλωστε ο δικέφαλος αετός πετούσε στα χαμηλά, με σπασμένο το ένα φτερό του, με λαβωμένο το ένα κεφάλι του, αφού αυτό αντιπροσώπευε ο αρχηγός της «Βασίλισσας». Το ΕΝΑ κεφάλι του αετού έφυγε μια και καλή από την θέση του, αλλά ο Αμερικάνος πέρασε στην αιωνιότητα.
Αθάνατος. Η ΑΕΚ πενθεί. Παρά το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες η υγεία του είχε επιδεινωθεί, όλοι ήλπιζαν. Κανείς δεν πίστευε ότι θα ερχόταν το μοιραίο. Οι επαφές με την οικογένεια του «Παγκόσμιου» ήταν συνεχείς.
Πριν από δύο εικοσιτετράωρα συναποφασίσαμε με την αδελφή μας και κοράκλα του Χριστίνα, να αφήσουμε το κινητό μας ανοικτό. Η υπερήφανη Χριστίνα δεν μας τα είπε ποτέ όλα, αλλά είχαμε «υποψιαστεί» από τον τόνο της φωνής της κι από τα ιατρικά ανακοινωθέντα, ότι το καντηλάκι του «Παγκόσμίου» έσβηνε!
Η Χριστίνα κατευθύνεται αυτή την στιγμή μαζί με τον σύζυγό της Γιάννη προς το ΚΑΤ. Η μητέρα της Πέπη, ασθενής κι αυτή εδώ και καιρό από το κακό που βρήκε την οικογένεια, δεν έχει σκοπίμως ενημερωθεί ακόμα.
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια… αλλά η δεοντολογία επιβάλλει για τον κορυφαίο άσσο, η φανέλα του οποίου με το «10» έχει αποσυρθεί προ πολλού από την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ, να γράψουμε μερικά από τα πολλά ενδεικτικά στοιχεία μιας διαδρομής, που είχε μόνο δαφνοστέφανα. Ο πολύς κόσμος έμαθε τον «Καλλιμαρμαρωμένο» αρχηγό από την αλησμόνητη περιγραφή του Βασίλη Γεωργίου στον Τελικό του Κυπελλούχων με την Σλάβια Πράγας την 4η Απριλίου του ’68 κι από τις αναφορές διαρκείας του μεγάλου Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη.
Όμως, αληθινά ο Αμερικάνος, που ξεκίνησε την καριέρα του από τη ΧΑΝ Νικαίας, ήταν τεράστιος σε μέγεθος. Ήταν ογκόλιθος. Κατέκτησε 6 πρωταθλήματα Ελλάδος με την ΑΕΚ (1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1970), ενώ αναδείχθηκε 2 φορές πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος (1965, 1968).
Ήταν ο ηγέτης της ομάδας όταν αγωνίστηκε στο Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1965-1966 στην Ιταλία και όταν κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1968, Στον τελικό τουΚύπελλο Κυπελλούχων στις 4 Απριλίου 1968 απέναντι στη Σλάβια Πράγας σημείωσε 29 πόντους παρακινώντας του συμπαίκτες να του δίνουν τη μπάλα για να κερδίσει μόνος του το παιχνίδι, εμψυχώνοντας έτσι την ομάδα. Τη σεζόν 1986-87 ανέλαβε την ομάδα της ΑΕΚ από τη θέση του υπηρεσιακού προπονητή.
Στην Εθνική Ελλάδος αγωνίστηκε 68 φορές και σημείωσε 1076 πόντους (μ.ο. 15,8). Αγωνίστηκε στο Ευρωμπάσκετ 1961 και στο Ευρωμπάσκετ 1965 και ήταν πρώτος σκόρερ της Εθνικής Ελλάδος και στις δυο διοργανώσεις με 15,2 μ.ο. και 17,4 πόντοι μ.ο. αντίστοιχα. Συμμετείχε επίσης στους Μεσογειακούς αγώνες το 1967, 4 φορές στο Βαλκανικό πρωτάθλημα (1962, 1964, 1967, 1969) και 2 φορές σε προολυμπιακά τουρνουά (1960, 1964).Έχει αγωνιστεί μια φορά με την Εθνική Εφήβων κατά την οποία σημείωσε 18 πόντους. Αγωνίστηκε επίσης στο Αιγάλεω και στον Απόλλωνα Πάτρας.
Παράλληλα, έχει αναδείξει μερικά από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού μπάσκετ, όπως οι Γιαννούλης, Μπουρούσης, Χατζής, Παταβούκας και άλλοι πολλοί, που να μας συγχωράτε τέτοιες ώρες, αλλά πού να βρεις αντοχές και μνήμη…
Είναι προφανές ότι τις επόμενες ώρες και κυρίως αφού ξημερώσει θα γραφτούν και θα ειπωθούν πολλά. Το βέβαιο είναι, ότι τίποτε δεν θα μοιάζει επαρκές για να απεικονίσει την απώλεια.
Μακάρι, ρε Χριστίνα, να μας έκανες πλάκα και ας κόντεψε να σπάσει η καρδιά μας. Ήταν 1:26 το πρωί…
Για μας, για μένα, δεν έφυγες ΓΙΩΡΓΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΕ… Oύτε για τους Ενωσίτες έφυγες… Aθάνατος...
Ο Γιώργος Αμερικάνος πάλεψε τρία χρόνια, μετά το διπλό εγκεφαλικό που υπέστη, ήτοι τον Σεπτέμβριο του 2010 και τον Φεβρουάριο του 2011. Έκτοτε πάλεψε σαν θεριό ανήμερο. Θεριό ανήμερο ήταν σε όλη του την αθλητική διαδρομή.
Η ΑΕΚ έγινε φτωχότερη. Εδώ και τρία χρόνια άλλωστε ο δικέφαλος αετός πετούσε στα χαμηλά, με σπασμένο το ένα φτερό του, με λαβωμένο το ένα κεφάλι του, αφού αυτό αντιπροσώπευε ο αρχηγός της «Βασίλισσας». Το ΕΝΑ κεφάλι του αετού έφυγε μια και καλή από την θέση του, αλλά ο Αμερικάνος πέρασε στην αιωνιότητα.
Αθάνατος. Η ΑΕΚ πενθεί. Παρά το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες η υγεία του είχε επιδεινωθεί, όλοι ήλπιζαν. Κανείς δεν πίστευε ότι θα ερχόταν το μοιραίο. Οι επαφές με την οικογένεια του «Παγκόσμιου» ήταν συνεχείς.
Πριν από δύο εικοσιτετράωρα συναποφασίσαμε με την αδελφή μας και κοράκλα του Χριστίνα, να αφήσουμε το κινητό μας ανοικτό. Η υπερήφανη Χριστίνα δεν μας τα είπε ποτέ όλα, αλλά είχαμε «υποψιαστεί» από τον τόνο της φωνής της κι από τα ιατρικά ανακοινωθέντα, ότι το καντηλάκι του «Παγκόσμίου» έσβηνε!
Η Χριστίνα κατευθύνεται αυτή την στιγμή μαζί με τον σύζυγό της Γιάννη προς το ΚΑΤ. Η μητέρα της Πέπη, ασθενής κι αυτή εδώ και καιρό από το κακό που βρήκε την οικογένεια, δεν έχει σκοπίμως ενημερωθεί ακόμα.
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια… αλλά η δεοντολογία επιβάλλει για τον κορυφαίο άσσο, η φανέλα του οποίου με το «10» έχει αποσυρθεί προ πολλού από την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ, να γράψουμε μερικά από τα πολλά ενδεικτικά στοιχεία μιας διαδρομής, που είχε μόνο δαφνοστέφανα. Ο πολύς κόσμος έμαθε τον «Καλλιμαρμαρωμένο» αρχηγό από την αλησμόνητη περιγραφή του Βασίλη Γεωργίου στον Τελικό του Κυπελλούχων με την Σλάβια Πράγας την 4η Απριλίου του ’68 κι από τις αναφορές διαρκείας του μεγάλου Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη.
Όμως, αληθινά ο Αμερικάνος, που ξεκίνησε την καριέρα του από τη ΧΑΝ Νικαίας, ήταν τεράστιος σε μέγεθος. Ήταν ογκόλιθος. Κατέκτησε 6 πρωταθλήματα Ελλάδος με την ΑΕΚ (1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1970), ενώ αναδείχθηκε 2 φορές πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος (1965, 1968).
Ήταν ο ηγέτης της ομάδας όταν αγωνίστηκε στο Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1965-1966 στην Ιταλία και όταν κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1968, Στον τελικό τουΚύπελλο Κυπελλούχων στις 4 Απριλίου 1968 απέναντι στη Σλάβια Πράγας σημείωσε 29 πόντους παρακινώντας του συμπαίκτες να του δίνουν τη μπάλα για να κερδίσει μόνος του το παιχνίδι, εμψυχώνοντας έτσι την ομάδα. Τη σεζόν 1986-87 ανέλαβε την ομάδα της ΑΕΚ από τη θέση του υπηρεσιακού προπονητή.
Στην Εθνική Ελλάδος αγωνίστηκε 68 φορές και σημείωσε 1076 πόντους (μ.ο. 15,8). Αγωνίστηκε στο Ευρωμπάσκετ 1961 και στο Ευρωμπάσκετ 1965 και ήταν πρώτος σκόρερ της Εθνικής Ελλάδος και στις δυο διοργανώσεις με 15,2 μ.ο. και 17,4 πόντοι μ.ο. αντίστοιχα. Συμμετείχε επίσης στους Μεσογειακούς αγώνες το 1967, 4 φορές στο Βαλκανικό πρωτάθλημα (1962, 1964, 1967, 1969) και 2 φορές σε προολυμπιακά τουρνουά (1960, 1964).Έχει αγωνιστεί μια φορά με την Εθνική Εφήβων κατά την οποία σημείωσε 18 πόντους. Αγωνίστηκε επίσης στο Αιγάλεω και στον Απόλλωνα Πάτρας.
Παράλληλα, έχει αναδείξει μερικά από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού μπάσκετ, όπως οι Γιαννούλης, Μπουρούσης, Χατζής, Παταβούκας και άλλοι πολλοί, που να μας συγχωράτε τέτοιες ώρες, αλλά πού να βρεις αντοχές και μνήμη…
Είναι προφανές ότι τις επόμενες ώρες και κυρίως αφού ξημερώσει θα γραφτούν και θα ειπωθούν πολλά. Το βέβαιο είναι, ότι τίποτε δεν θα μοιάζει επαρκές για να απεικονίσει την απώλεια.
Μακάρι, ρε Χριστίνα, να μας έκανες πλάκα και ας κόντεψε να σπάσει η καρδιά μας. Ήταν 1:26 το πρωί…
Για μας, για μένα, δεν έφυγες ΓΙΩΡΓΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΕ… Oύτε για τους Ενωσίτες έφυγες… Aθάνατος...