Σαν σήμερα, πριν από 13 χρόνια, ένας ζωντανός θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Στέλιος Μανωλάς, σταμάτησε την καριέρα του στην μοναδική ομάδα της ζωής του και της καρδιάς του, την ΑΕΚ.
Το Sport24.gr επικοινώνησε με τον παλαίμαχο άσο του δικεφάλου και μιλήσαμε μαζί για την καριέρα του, το αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ΑΕΚ, τον Φαν Γκάαλ, τον Μπεκενμπάουερ, τον Φάντροκ, τον ανιψιό του Κώστα, αλλά και τη νέα εποχή που έρχεται στον δικέφαλο, τους Supporters.
Έκανε το ντεμπούτο του στην ΑΕΚ στις 24/2 το 1980 απέναντι στην Καστοριά, αγωνιζόμενος μόλις για ένα λεπτό στη θέση του Καλαϊτζίδη. Εκείνη τη χρονιά, αγωνίστηκε σε ακόμα δύο παιχνίδια πριν ξεκινήσει τη "δυναστεία" του στην ΑΕΚ.
19 χρόνια αργότερα έγραψε το ποδοσφαιρικό του τέλος απέναντι στην Ξάνθη στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος. Ήταν 17/5 του 1998 όταν ο Στέλιος Μανωλάς στο 58ο λεπτό έγινε αλλαγή και έβαλε τέλος σε μια πλούσια καριέρα γεμάτη τίτλους και δόξα. Άλλωστε, όπως ο ίδιος είπε: "Όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος..."
Έκλαιγε και ο Θεός
Στο ΑΕΚ - Ξάνθη ο Στέλιος Μανωλάς πήρε την απόφαση να τελειώσει την καριέρα του. Σε ένα ματς με την βροχή να πέφτει καταρρακτωδώς από το πρώτο λεπτό του αγώνα, τον κόσμο να βρίσκεται μόνο στην 9-11(σκεπαστή) και στα επίσημα και το μοναδικό σύνθημα που ακουγόταν ήταν ένα καθ' όλη τη διάρκεια του ματς: "Οεεε Στέλιος Μανωλάς..." σε ρυθμό "Go West - Pet shop Boys".
Στο 58ο λεπτό, ο νεαρός τότε Νίκος Κωστένογλου σηκώθηκε για να γίνει αλλαγή. Ο Στέλιος Μανωλάς, πήρε τα δύο του παιδιά που τον περιμένανε στο στίβο του Νίκος Γκούμας, τα έβαλε μέσα στο γήπεδο, όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ και της Ξάνθης τον χαιρέτισαν, ο πρόεδρος της ΑΕΚ και συμπαίκτης-φίλος του Στέλιου, Λάκης Νικολάου του έδωσε την τιμητική πλακέτα και στη συνέχεια ο καλύτερος αμυντικός του ελληνικού ποδοσφαίρου, πήγε συνοδεία των παιδιών του στο χώρο του κέντρου και υποκλίθηκε σε όλο τον κόσμο. Ακόμα και σε κάνα δύο που βρίσκονταν με ομπρέλες στην 21.
Η ΑΕΚ "έχασε" την σημαία της, τον αρχηγό της, το ελληνικό ποδόσφαιρο "έχασε" έναν ζωντανό θρύλο, ένα υπόδειγμα επαγγελματία που αποτέλεσε το ποδοσφαιρικό είδωλο για αρκετά παιδιά που στη συνέχεια δόξασαν τον ελληνικό αθλητισμό. Μάλιστα ένας από αυτούς είναι και ο ανιψιός του, ο Κώστας Μανωλάς. Ο νεαρός που πλέον είναι βασικός στην ΑΕΚ και δείχνει πως μπορεί να διαπρέψει και αυτός στα χνάρια του Θείου του.
"Όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος"
Το Sport24.gr επικοινώνησε με τον Στελιο Μανωλά και σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση έμαθε πράγματα και καταστάσεις γύρω από τον ποδοσφαιριστή, γύρω από τον άνθρωπο που τίμησε τον δικέφαλο, όσο κανένας άλλος. Διάβαστε τη συνέντευξη ενός original ΑΕΚτζή.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
"Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Πέρασα τα καλύτερα χρόνια στην ΑΕΚ. Πολλές στιγμές ευχάριστες, πολύ καλές αναμνήσεις. Πέρασε όμως πολύ γρήγορα ο καιρός και συνειδητοποίησα ότι φτάνει κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου και πρέπει να σταματήσεις".
"Άλλοι στενοχωριούνται, αλλά εγώ ήμουν χαρούμενος. Δεν έφυγα δυσαρεστημένος από αυτό που έζησα. Εμένα μ' αρέσει όταν έρθει η ώρα να φύγεις, να το κάνεις όρθιος και αυτό έπραξα. Σταμάτησα το ποδόσφαιρο στα 37 μου σαν βασικός με έναν τίτλο την προηγούμενη χρονιά (Κύπελλο Ελλάδας) αλλά και με μια πολύ καλή παρουσία στα ευρωπαϊκά Κύπελλα, φτάνοντας την τελευταία μου χρονιά στα προημιτελικά του τότε Κυπελλούχων, με την Λοκομοτίβ Μόσχας.
Από εκεί και πέρα είχα μια καριέρα γεμάτη τίτλους, ενώ νιώθω τιμή γιατί κατάφερα να γνωρίσω δύο από τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία της ΑΕΚ. Υπήρξα συμπαίκτης με μια τεράστια γενιά ποδοσφαιριστών. Πρόλαβα την πολύ μεγάλη ομάδα του Παπαϊωάννου, του Μαύρου, του Μπάγεβιτς, του Αρδίζογλου. Στη συνέχεια την ομάδα του Ντούσκο με τον Τόνι Σαβέφσκι, τον Κασάπη, τον Τσιάρτα και μετέπειτα υπήρξα συμπαίκτης και με τον Ντέμη".
Για του λόγου το αληθές, ο Στέλιος Μανωλάς κατέκτησε συνολικά 12 τίτλους. 5 πρωταθλήματα Ελλάδας (1979, 1989, 1992, 1993, 1994), 3 Κύπελλα (1983 , 1996, 1997), 2 Σούπερ Καπ (1989, 1996), 1 Λιγκ Καπ και 1 Μεσογειακο Κυπελλο (1990).
"Ναι πραγματικά νιώθω πολύ τυχερός για αυτό. Και φυσικά μέσα σε αυτές τις ομάδες καθιερώθηκα. Αλλά δεν ήταν μόνο οι συμπαίκτες, ήταν και οι αντίπαλοι. Ο Δεληκάρης, ο Κούδας, ο Χατζηπαναγής. Φοβεροί ποδοσφαιριστές".
"Δεν ήθελα να προσβάλω την ΑΕΚ"
"Κοίτα, νιώθεις ευθύνη όταν φτάνει η στιγμή που έχει φτιάξει ένα καλό όνομα στον χώρο του ποδοσφαίρου. Όταν παίζεις κάθε Κυριακή ο κόσμος περιμένει από εσένα πράγματα, περιμένει να είσαι συνέχεια πρώτος να κερδίζεις. Και στη συνέχεια έχεις και ευθύνη για την ομάδα που αγωνίζεσαι. Την εκπροσωπείς μέσα και έξω από το γήπεδο. Εάν πεις κάτι αμέσως θα σχολιαστεί και δεν θα πούνε ο Μαύρος ή ο Μανωλάς, θα πούνε ο Μαύρος της ΑΕΚ ή ο Μανωλάς της ΑΕΚ. Δεν ήθελα να προσβάλω την ΑΕΚ. Όλα αυτά τελειώνουν κάποτε. Δεν στεναχωρήθηκα, πήρα πολλά από το ποδόσφαιρο.
Πάντως μέσα στην καριέρα που λες με τίτλους και επιτυχίες πέρασα και πέτρινα χρόνια, μια δεκαετία χωρίς τίτλους. Αλλα πιστεύω ότι με πολλή δουλειά και υπομονή και επιμονή έφτασα στις όμορφες στιγμές".
"Ήταν δύσκολα τότε, ήταν περισσότερο στο χέρι της ομάδας για το αν σε δώσει η όχι. Εμείς τότε υπογράφαμε για τέσσερα και πέντε χρόνια. Στην αρχή είχα υπογράψει για οχτώ. Μετά οι προτάσεις ήρθαν σε μεγαλύτερη ηλικία και ήταν δύσκολο. Η αλήθεια είναι ότι τότε υπήρχε και περισσότερος ρομαντισμός στο ποδόσφαιρο απ' ότι σήμερα. Ο κόσμος συνέδεε τους παίκτες με την ομάδα, όχι όπως σήμερα".
"Ήμουν με τον Μπεκενμπάουερ στην Μπάγερν"
"Ναι είναι αλήθεια και όχι μόνο αντιμετώπισα, αλλά πλέον έχω και προσωπικές σχέσεις με αρκετούς μεγάλους εκείνης της εποχής. Για παράδειγμα τώρα με έχουν προσκαλέσει στην εκδήλωση που θα κάνει ο Άγιαξ για τις ακαδημίες του στην Ελλάδα και θα είναι και ο Φαν Γκάαλ.
Πριν λίγο καιρό βρέθηκα στην Μπάγερν Μονάχου για περίπου μια βδομάδα και ήμουν μαζί με τον Μπεκενμπάουερ. Γενικά ήμουν τυχερός στην καριέρα μου και είχα την τιμή να δουλέψω με τον μεγάλο Φάντροκ από τον οποίο έμαθα πάρα πολλά.
Το μόνο που δεν κατάφερα ήταν να περάσω σε συμμετοχές τον Μίμη τον Παπαϊωάννου, έμεινα δεύτερος. Ήθελα να το κάνω για να μπορώ μετά να τον πικάρω. Το ίδιο κάνω και με τον κυρ Κώστα (Νεστορίδης) στα παιχνίδια των παλαιμάχων. Είμαι πρώτος σκόρερ και όποτε βαζώ γκολ πηγαίνω και του λέω, είμαι ο καλύτερος επιθετικός στους παλαίμαχους και μου απαντάει: "Φύγει Στελάκι, μην μου τα λες αυτά γιατί με εκνευρίζεις" (γέλια).
"Χειρότερη στιγμή στην καριέρα μου τα θύματα της Θύρας 7"
"Η καλύτερη στιγμή στην καριέρα μου ήταν όταν πρωτοπάτησα το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η πρώτη μέρα. Μέσα σε μια βδομάδα από τα εφηβικά τμήματα βρέθηκα να παίζω με όλους αυτούς τους μεγάλους αστέρες της εποχής. Ο Πέτροβιτς και ο Τσαϊκόφσκι μου δώσανε την ευκαιρία. Και θα μπορούσα να πω πως και και η μέρα που σταμάτησα ήταν η καλύτερη μου στιγμή. Γιατί για τους ποδοσφαιριστές που γερνάνε ίσχύει ότι και στα γερασμένα άλογα (γέλια). Εγώ ευτυχώς δεν το ένιωσα ποτέ αυτό σε αντίθεση με αντιπάλους και συμπαίκτες μου.
Χειρότερη μου στιγμή, η πιο κακή, ήταν η μέρα που σκοτώθηκε ο κόσμος στην Θύρα 7. Είχα αποβληθεί σε εκείνο το παιχνίδι και καθόμουν στον πάγκο και παρατήρησα αυτή τη μεγάλη αναταραχή που επικρατούσε. Ήταν ένα σοκ για εμένα. Πόσα παιδιά σκοτώθηκαν τόσο άδικα. Κλαίγαμε στα αποδυτήρια. Ήταν μια άσχημη στιγμή για εμένα όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και σε ολόκληρη τη ζωή μου.
Επίσης και οι τελευταίες μέρες του Λουκά Μπάρλου στην ΑΕΚ. Τον αγαπούσα πολύ".
"Μπορεί να με ξεπεράσει ο Κώστας"
"Ναι ο ανιψιός μου ο Κώστας τα πάει πολύ καλά. και ελπίζω ότι θα συνεχίσει έτσι".
"Νομίζω πως έχει φτάσει ακόμα πιο δύσκολα σε αυτό που βρίσκεται τώρα. Ο Κώστας γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νάξο και είναι πολύ πιο δύσκολο για ένα παιδί σε νησί να βρεθεί σε μια μεγάλη ομάδα. Τον πήγα στον Θρασύβουλο, όπου εκεί τον είδε ο Σάκης Τσιώλης και τον ενέκρινε μέσα από τεστ με αποτέλεσμα να τον κρατήσουν και πιστεύω ότι τον βοήθησε πολλή η παρουσία του κ. Τσιώλη.
Στον πρώτο γύρω δεν αγωνίστηκε, αλλά στον δεύτερο γύρο έπαιξε βασικός και με δύσκολους αντιπάλους όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Στο τέλος εκείνης της σεζόν εγώ τον έφερα ξανά στην ΑΕΚ (ο Κώστας ξεκίνησε από τα τμήματα της ΑΕΚ, αλλά όταν έφτασε η ώρα τον έδιωξαν χωρίς να τον προβιβάσουν στην πρώτη ομάδα) να τον δει ο Ντούσκο. Δεν τον ήξερε. Και επειδή θέλαμε νεαρούς παίκτες με μικρά συμβόλαια τον πρότεινα. Τον ξεχώρισε και τον κράτησε. Δούλεψε πάρα πολύ ο Κώστας".
"Όχι μόνο εμένα. Έχει πάρα πολύ καλή οικογένεια. Τον πατέρα του και την μητέρα του που τον στηρίζουν. Γενικά είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια και είμαστε συνέχεια κοντά στα παιδιά μας. Είμαστε από τις συντηρητικές οικογένειες (γέλια). Εγώ την εμπειρία προσπαθώ να του μεταφέρω γιατί αυτή την εποχή εύκολα μπορείς να παρασυρθείς. Είναι περισσότεροι οι πειρασμοί. Άλλωστε και σαν οικογένεια, είμαστε αντίθετοι στην προοπτική των πολλών χρημάτων σε μια τόσο μικρή ηλικία.
Του έχω πει ότι πρέπει να δουλέψεις πολύ και να κάνεις θυσίες γιατί τα καλά χρόνια στο ποδόσφαιρο περνάνε γρήγορα. Πρέπει να έχουν το μέτρο. Πιστεύω όμως ότι είναι σε καλό δρόμο. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι παίζει βασικός και αν δείτε σε ευρωπαϊκές ομάδες, είναι πολύ δύσκολο στη θέση του στόπερ να παίζει νεαρός ποδοσφαιριστής γιατί του λείπει η εμπειρία. Νομίζω ότι φέτος αξίζει τον τίτλο του καλύτερου νεαρού ποδοσφαιριστή καθώς φέτος είναι και δεύτερος στα λεπτά συμμετοχής στην ΑΕΚ.
"Όλα αυτά που κάνει τα κάνει από το πάθος που βγάζει. Αλλά είναι αλήθεια, ο γιός μου δεν μου μοιάζει τόσο πολύ, που είναι και ποδοσφαιριστής στα μικρά τμήματα της ΑΕΚ. Το πάθος τον ξεχωρίζει, όπως τον Γεωργέα και τον Καράμπελα".
"Εάν με πείσουν θα στηρίξω"
"Δεν έχω ακούσει τίποτα. Περιμένω να δω τι θα παρουσιάσουν. Θα είναι κάτι που γίνεται για πρώτη φορά, αλλά δυστυχώς δεν είμαι πολύ αισιόδοξος. Γίνεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για τον Έλληνα πολίτη. Διώχνουν συνέχεια κόσμο από τις δουλειές, μειώσεις, που να βρει ο κοσμός 100 και 200 ευρώ για να δώσει; Μακάρι όμως να πετύχει. Και πραγματικά, εάν με πείσουν με το πλάνο τους θα είμαι από τους πρώτους που θα βοηθήσω, όχι με το όνομα μου, αλλά θα δώσω χρήματα όσα μπορώ.
Το σίγουρο είναι ότι ο κόσμος πρέπει να βρεθεί κοντά στην ομάδα. Μόνο με τον κόσμο στο πλευρό της θα ανέβει και πάλι ψηλά αυτή η ομάδα. Μοναχά Ένωση χρειάζεται η ΑΕΚ και όλα τα άλλα θα γίνουν".
Έκανε το ντεμπούτο του στην ΑΕΚ στις 24/2 το 1980 απέναντι στην Καστοριά, αγωνιζόμενος μόλις για ένα λεπτό στη θέση του Καλαϊτζίδη. Εκείνη τη χρονιά, αγωνίστηκε σε ακόμα δύο παιχνίδια πριν ξεκινήσει τη "δυναστεία" του στην ΑΕΚ.
19 χρόνια αργότερα έγραψε το ποδοσφαιρικό του τέλος απέναντι στην Ξάνθη στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος. Ήταν 17/5 του 1998 όταν ο Στέλιος Μανωλάς στο 58ο λεπτό έγινε αλλαγή και έβαλε τέλος σε μια πλούσια καριέρα γεμάτη τίτλους και δόξα. Άλλωστε, όπως ο ίδιος είπε: "Όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος..."
Έκλαιγε και ο Θεός
Στο ΑΕΚ - Ξάνθη ο Στέλιος Μανωλάς πήρε την απόφαση να τελειώσει την καριέρα του. Σε ένα ματς με την βροχή να πέφτει καταρρακτωδώς από το πρώτο λεπτό του αγώνα, τον κόσμο να βρίσκεται μόνο στην 9-11(σκεπαστή) και στα επίσημα και το μοναδικό σύνθημα που ακουγόταν ήταν ένα καθ' όλη τη διάρκεια του ματς: "Οεεε Στέλιος Μανωλάς..." σε ρυθμό "Go West - Pet shop Boys".
Στο 58ο λεπτό, ο νεαρός τότε Νίκος Κωστένογλου σηκώθηκε για να γίνει αλλαγή. Ο Στέλιος Μανωλάς, πήρε τα δύο του παιδιά που τον περιμένανε στο στίβο του Νίκος Γκούμας, τα έβαλε μέσα στο γήπεδο, όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ και της Ξάνθης τον χαιρέτισαν, ο πρόεδρος της ΑΕΚ και συμπαίκτης-φίλος του Στέλιου, Λάκης Νικολάου του έδωσε την τιμητική πλακέτα και στη συνέχεια ο καλύτερος αμυντικός του ελληνικού ποδοσφαίρου, πήγε συνοδεία των παιδιών του στο χώρο του κέντρου και υποκλίθηκε σε όλο τον κόσμο. Ακόμα και σε κάνα δύο που βρίσκονταν με ομπρέλες στην 21.
Η ΑΕΚ "έχασε" την σημαία της, τον αρχηγό της, το ελληνικό ποδόσφαιρο "έχασε" έναν ζωντανό θρύλο, ένα υπόδειγμα επαγγελματία που αποτέλεσε το ποδοσφαιρικό είδωλο για αρκετά παιδιά που στη συνέχεια δόξασαν τον ελληνικό αθλητισμό. Μάλιστα ένας από αυτούς είναι και ο ανιψιός του, ο Κώστας Μανωλάς. Ο νεαρός που πλέον είναι βασικός στην ΑΕΚ και δείχνει πως μπορεί να διαπρέψει και αυτός στα χνάρια του Θείου του.
"Όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος"
Το Sport24.gr επικοινώνησε με τον Στελιο Μανωλά και σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση έμαθε πράγματα και καταστάσεις γύρω από τον ποδοσφαιριστή, γύρω από τον άνθρωπο που τίμησε τον δικέφαλο, όσο κανένας άλλος. Διάβαστε τη συνέντευξη ενός original ΑΕΚτζή.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
- Κύριε Μανωλά τι είναι για εσάς η ΑΕΚ;
"Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Πέρασα τα καλύτερα χρόνια στην ΑΕΚ. Πολλές στιγμές ευχάριστες, πολύ καλές αναμνήσεις. Πέρασε όμως πολύ γρήγορα ο καιρός και συνειδητοποίησα ότι φτάνει κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου και πρέπει να σταματήσεις".
- Πως είναι να σταματάς το ποδόσφαιρο με μια πλούσια καριέρα στις πλάτες σου;
"Άλλοι στενοχωριούνται, αλλά εγώ ήμουν χαρούμενος. Δεν έφυγα δυσαρεστημένος από αυτό που έζησα. Εμένα μ' αρέσει όταν έρθει η ώρα να φύγεις, να το κάνεις όρθιος και αυτό έπραξα. Σταμάτησα το ποδόσφαιρο στα 37 μου σαν βασικός με έναν τίτλο την προηγούμενη χρονιά (Κύπελλο Ελλάδας) αλλά και με μια πολύ καλή παρουσία στα ευρωπαϊκά Κύπελλα, φτάνοντας την τελευταία μου χρονιά στα προημιτελικά του τότε Κυπελλούχων, με την Λοκομοτίβ Μόσχας.
Από εκεί και πέρα είχα μια καριέρα γεμάτη τίτλους, ενώ νιώθω τιμή γιατί κατάφερα να γνωρίσω δύο από τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία της ΑΕΚ. Υπήρξα συμπαίκτης με μια τεράστια γενιά ποδοσφαιριστών. Πρόλαβα την πολύ μεγάλη ομάδα του Παπαϊωάννου, του Μαύρου, του Μπάγεβιτς, του Αρδίζογλου. Στη συνέχεια την ομάδα του Ντούσκο με τον Τόνι Σαβέφσκι, τον Κασάπη, τον Τσιάρτα και μετέπειτα υπήρξα συμπαίκτης και με τον Ντέμη".
Για του λόγου το αληθές, ο Στέλιος Μανωλάς κατέκτησε συνολικά 12 τίτλους. 5 πρωταθλήματα Ελλάδας (1979, 1989, 1992, 1993, 1994), 3 Κύπελλα (1983 , 1996, 1997), 2 Σούπερ Καπ (1989, 1996), 1 Λιγκ Καπ και 1 Μεσογειακο Κυπελλο (1990).
- Είναι πραγματικά φανταστικό τα χρόνια που ζήσατε στην ΑΕΚ και τους συμπαίκτες που γνωρίσατε
"Ναι πραγματικά νιώθω πολύ τυχερός για αυτό. Και φυσικά μέσα σε αυτές τις ομάδες καθιερώθηκα. Αλλά δεν ήταν μόνο οι συμπαίκτες, ήταν και οι αντίπαλοι. Ο Δεληκάρης, ο Κούδας, ο Χατζηπαναγής. Φοβεροί ποδοσφαιριστές".
"Δεν ήθελα να προσβάλω την ΑΕΚ"
- Κύριε Στέλιο, πως μπορέσατε να διαχειριστείτε τόση πολύ δόξα και να μην "ξεφύγετε". Πως είναι να ξεκινάς ένα μικρό παιδί να παίζεις μπάλα και μέσα στα χρόνια να μεταμορφώνεσαι στον Στέλιο Μανωλά της ΑΕΚ;
"Κοίτα, νιώθεις ευθύνη όταν φτάνει η στιγμή που έχει φτιάξει ένα καλό όνομα στον χώρο του ποδοσφαίρου. Όταν παίζεις κάθε Κυριακή ο κόσμος περιμένει από εσένα πράγματα, περιμένει να είσαι συνέχεια πρώτος να κερδίζεις. Και στη συνέχεια έχεις και ευθύνη για την ομάδα που αγωνίζεσαι. Την εκπροσωπείς μέσα και έξω από το γήπεδο. Εάν πεις κάτι αμέσως θα σχολιαστεί και δεν θα πούνε ο Μαύρος ή ο Μανωλάς, θα πούνε ο Μαύρος της ΑΕΚ ή ο Μανωλάς της ΑΕΚ. Δεν ήθελα να προσβάλω την ΑΕΚ. Όλα αυτά τελειώνουν κάποτε. Δεν στεναχωρήθηκα, πήρα πολλά από το ποδόσφαιρο.
Πάντως μέσα στην καριέρα που λες με τίτλους και επιτυχίες πέρασα και πέτρινα χρόνια, μια δεκαετία χωρίς τίτλους. Αλλα πιστεύω ότι με πολλή δουλειά και υπομονή και επιμονή έφτασα στις όμορφες στιγμές".
- Κάποια μεταγραφή πως δεν πήρατε, δεν το επιχειρήσατε ποτέ;
"Ήταν δύσκολα τότε, ήταν περισσότερο στο χέρι της ομάδας για το αν σε δώσει η όχι. Εμείς τότε υπογράφαμε για τέσσερα και πέντε χρόνια. Στην αρχή είχα υπογράψει για οχτώ. Μετά οι προτάσεις ήρθαν σε μεγαλύτερη ηλικία και ήταν δύσκολο. Η αλήθεια είναι ότι τότε υπήρχε και περισσότερος ρομαντισμός στο ποδόσφαιρο απ' ότι σήμερα. Ο κόσμος συνέδεε τους παίκτες με την ομάδα, όχι όπως σήμερα".
"Ήμουν με τον Μπεκενμπάουερ στην Μπάγερν"
- Πάντως μπορεί να μην πήρατε μεταγραφή σε κάποια ευρωπαϊκή ομάδα, αλλά στην ΑΕΚ αντιμετωπίσατε μεγάλους ποδοσφαιριστές στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Όπως στην φωτογραφία που επέλεξα και είστε με τον Μπαρέζι να σας φυλάει και τα βλέμματα των Πανούτσι και Ντεσαγί καρφωμένα πάνω σας...
"Ναι είναι αλήθεια και όχι μόνο αντιμετώπισα, αλλά πλέον έχω και προσωπικές σχέσεις με αρκετούς μεγάλους εκείνης της εποχής. Για παράδειγμα τώρα με έχουν προσκαλέσει στην εκδήλωση που θα κάνει ο Άγιαξ για τις ακαδημίες του στην Ελλάδα και θα είναι και ο Φαν Γκάαλ.
Πριν λίγο καιρό βρέθηκα στην Μπάγερν Μονάχου για περίπου μια βδομάδα και ήμουν μαζί με τον Μπεκενμπάουερ. Γενικά ήμουν τυχερός στην καριέρα μου και είχα την τιμή να δουλέψω με τον μεγάλο Φάντροκ από τον οποίο έμαθα πάρα πολλά.
Το μόνο που δεν κατάφερα ήταν να περάσω σε συμμετοχές τον Μίμη τον Παπαϊωάννου, έμεινα δεύτερος. Ήθελα να το κάνω για να μπορώ μετά να τον πικάρω. Το ίδιο κάνω και με τον κυρ Κώστα (Νεστορίδης) στα παιχνίδια των παλαιμάχων. Είμαι πρώτος σκόρερ και όποτε βαζώ γκολ πηγαίνω και του λέω, είμαι ο καλύτερος επιθετικός στους παλαίμαχους και μου απαντάει: "Φύγει Στελάκι, μην μου τα λες αυτά γιατί με εκνευρίζεις" (γέλια).
"Χειρότερη στιγμή στην καριέρα μου τα θύματα της Θύρας 7"
- Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσετε στιγμές μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια. Προσωπικά αν μου λέγανε εμένα δεν θα μπορούσα να πρωτοδιαλέξω κάποια ξεχωριστή στιγμή για εσάς. Αλλά σας την κάνω την ερώτηση. Θέλω να μου ξεχωρίσετε την καλύτερη και την χειρότερη στιγμή στην καριέρα σας
"Η καλύτερη στιγμή στην καριέρα μου ήταν όταν πρωτοπάτησα το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η πρώτη μέρα. Μέσα σε μια βδομάδα από τα εφηβικά τμήματα βρέθηκα να παίζω με όλους αυτούς τους μεγάλους αστέρες της εποχής. Ο Πέτροβιτς και ο Τσαϊκόφσκι μου δώσανε την ευκαιρία. Και θα μπορούσα να πω πως και και η μέρα που σταμάτησα ήταν η καλύτερη μου στιγμή. Γιατί για τους ποδοσφαιριστές που γερνάνε ίσχύει ότι και στα γερασμένα άλογα (γέλια). Εγώ ευτυχώς δεν το ένιωσα ποτέ αυτό σε αντίθεση με αντιπάλους και συμπαίκτες μου.
Χειρότερη μου στιγμή, η πιο κακή, ήταν η μέρα που σκοτώθηκε ο κόσμος στην Θύρα 7. Είχα αποβληθεί σε εκείνο το παιχνίδι και καθόμουν στον πάγκο και παρατήρησα αυτή τη μεγάλη αναταραχή που επικρατούσε. Ήταν ένα σοκ για εμένα. Πόσα παιδιά σκοτώθηκαν τόσο άδικα. Κλαίγαμε στα αποδυτήρια. Ήταν μια άσχημη στιγμή για εμένα όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και σε ολόκληρη τη ζωή μου.
Επίσης και οι τελευταίες μέρες του Λουκά Μπάρλου στην ΑΕΚ. Τον αγαπούσα πολύ".
"Μπορεί να με ξεπεράσει ο Κώστας"
- Κύριε Στέλιο, αυτή τη στιγμή σας παίρνω συνέντευξη για την καριέρα σας που σταματήσατε σαν σήμερα πριν από 13 χρόνια, αλλά το όνομα σας ακόμα αγωνίζεται με την κιτρινόμαυρη φανέλα;
"Ναι ο ανιψιός μου ο Κώστας τα πάει πολύ καλά. και ελπίζω ότι θα συνεχίσει έτσι".
- Πάντως ακολουθεί τα βήματα σας...
"Νομίζω πως έχει φτάσει ακόμα πιο δύσκολα σε αυτό που βρίσκεται τώρα. Ο Κώστας γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νάξο και είναι πολύ πιο δύσκολο για ένα παιδί σε νησί να βρεθεί σε μια μεγάλη ομάδα. Τον πήγα στον Θρασύβουλο, όπου εκεί τον είδε ο Σάκης Τσιώλης και τον ενέκρινε μέσα από τεστ με αποτέλεσμα να τον κρατήσουν και πιστεύω ότι τον βοήθησε πολλή η παρουσία του κ. Τσιώλη.
Στον πρώτο γύρω δεν αγωνίστηκε, αλλά στον δεύτερο γύρο έπαιξε βασικός και με δύσκολους αντιπάλους όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Στο τέλος εκείνης της σεζόν εγώ τον έφερα ξανά στην ΑΕΚ (ο Κώστας ξεκίνησε από τα τμήματα της ΑΕΚ, αλλά όταν έφτασε η ώρα τον έδιωξαν χωρίς να τον προβιβάσουν στην πρώτη ομάδα) να τον δει ο Ντούσκο. Δεν τον ήξερε. Και επειδή θέλαμε νεαρούς παίκτες με μικρά συμβόλαια τον πρότεινα. Τον ξεχώρισε και τον κράτησε. Δούλεψε πάρα πολύ ο Κώστας".
- Έχει και εσάς δίπλα του για να τον "κρατάτε" στις δύσκολες στιγμές...
"Όχι μόνο εμένα. Έχει πάρα πολύ καλή οικογένεια. Τον πατέρα του και την μητέρα του που τον στηρίζουν. Γενικά είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια και είμαστε συνέχεια κοντά στα παιδιά μας. Είμαστε από τις συντηρητικές οικογένειες (γέλια). Εγώ την εμπειρία προσπαθώ να του μεταφέρω γιατί αυτή την εποχή εύκολα μπορείς να παρασυρθείς. Είναι περισσότεροι οι πειρασμοί. Άλλωστε και σαν οικογένεια, είμαστε αντίθετοι στην προοπτική των πολλών χρημάτων σε μια τόσο μικρή ηλικία.
Του έχω πει ότι πρέπει να δουλέψεις πολύ και να κάνεις θυσίες γιατί τα καλά χρόνια στο ποδόσφαιρο περνάνε γρήγορα. Πρέπει να έχουν το μέτρο. Πιστεύω όμως ότι είναι σε καλό δρόμο. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι παίζει βασικός και αν δείτε σε ευρωπαϊκές ομάδες, είναι πολύ δύσκολο στη θέση του στόπερ να παίζει νεαρός ποδοσφαιριστής γιατί του λείπει η εμπειρία. Νομίζω ότι φέτος αξίζει τον τίτλο του καλύτερου νεαρού ποδοσφαιριστή καθώς φέτος είναι και δεύτερος στα λεπτά συμμετοχής στην ΑΕΚ.
- Η αλήθεια είναι ότι σας θυμίζει πάρα πολύ, σε κινήσεις του, αντιδράσεις του
"Όλα αυτά που κάνει τα κάνει από το πάθος που βγάζει. Αλλά είναι αλήθεια, ο γιός μου δεν μου μοιάζει τόσο πολύ, που είναι και ποδοσφαιριστής στα μικρά τμήματα της ΑΕΚ. Το πάθος τον ξεχωρίζει, όπως τον Γεωργέα και τον Καράμπελα".
"Εάν με πείσουν θα στηρίξω"
- Η άποψη σας είναι παρα πολύ σημαντική και θα ήθελα να την μοιραστείτε με τον κόσμο. Η ΑΕΚ σε λίγο καιρό θα ακολουθήσει ένα πλάνο που θα παίξει σημαντικό ρόλο ο κόσμος. Το πλάνο των Supporters. Τι έχετε ακούσει και πως το βλέπετε;
"Δεν έχω ακούσει τίποτα. Περιμένω να δω τι θα παρουσιάσουν. Θα είναι κάτι που γίνεται για πρώτη φορά, αλλά δυστυχώς δεν είμαι πολύ αισιόδοξος. Γίνεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για τον Έλληνα πολίτη. Διώχνουν συνέχεια κόσμο από τις δουλειές, μειώσεις, που να βρει ο κοσμός 100 και 200 ευρώ για να δώσει; Μακάρι όμως να πετύχει. Και πραγματικά, εάν με πείσουν με το πλάνο τους θα είμαι από τους πρώτους που θα βοηθήσω, όχι με το όνομα μου, αλλά θα δώσω χρήματα όσα μπορώ.
Το σίγουρο είναι ότι ο κόσμος πρέπει να βρεθεί κοντά στην ομάδα. Μόνο με τον κόσμο στο πλευρό της θα ανέβει και πάλι ψηλά αυτή η ομάδα. Μοναχά Ένωση χρειάζεται η ΑΕΚ και όλα τα άλλα θα γίνουν".
- Σας ευχαριστώ πολύ